درآغوشم بگیر! هردویمان در قاب عکس جا می‌شویم | انجمن کافه نویسندگان

[HOORI]

تو با من چای نوشیدی و رفتی آه... بعد از تو
حیایم مانعم شد تا ببوسم استکانت را​

 

[HOORI]

بهم گفت : چقد دوسم داری؟
گفتم : اندازه اشک یه گنجشک!
از دستم ناراحت شد.
گفت : چرا ؟
گفتم : چون اگه گنجشکا گریه کنن میمیرن​

 

[HOORI]

.

روزی گفتیم:
تنها با مرگ از هم جدا میشویم
مرگ دیر کرد...
ما جداشدیم
​

 

[HOORI]

میان ماندن و رفتن مردد بود پاهایش
نشستم، کفش های تابه‌تایش را درآوردم
ولی او باز رفت و من برای رفعِ دلتنگی
نشستم رو به آیینه، ادایش را درآوردم​

 

[HOORI]

‏كاش زندگي فقط يه بار نبود، چندين بار بود تا ميتونستم قانعت كنم كه اين يه بارو با من حرومش كني​

 

[HOORI]

شعر خواندم
که تو را از سر خود اندازم
تو خودت
شعر شدی و در سر من افتادی​

 

[HOORI]

در کوے تو معروفم و از روے تو محروم
گرگِ دَھن آلودھ ےِیوسف ندریدھ..؛​

 

[HOORI]

اے یار مرا بھ حال خود وامگذار !
در دیدھ من نگاھ خود جا مگذار..!(:​

 

[HOORI]

چه بگویم که گلِ فصل مجاور نشوی ؟ ​

 

[HOORI]

همیشه چای کم رنگ می‌نوشید،
اگر چای پررنگ می‌شد،
از طرف دیگر لیوان نمی‌توانست مرا ببیند.​