همگانی ✿❀ عصـرانه و کتـاب ✿❀

[Aras]

رام‌ترین نوع بی‌شعورها، بی‌شعورهای آب‌زیرکاهند. البته منظور این نیست که این نوع بی‌شعورها کم‌خطرتر از بقیه بی‌شعورهایند، بلکه منظور این است که زیاد به چشم نمی‌آیند. بی‌شعورهای آب‌زیرکاه با مشاهده واکنش جامعه نسبت به بی‌شعورهای تمام‌عیار ترجیح می‌دهند که پشت نقابی از مهربانی و خونسردی پنهان شوند، اما در عین حال همواره می‌دانند که چگونه این خنجر غلاف‌شده را به‌موقع بیرون بکشند و بدون اینکه هیچ‌کس تصورش را بکند، کار خودشان را بکنند.

– کتاب بیشعوری اثر خاویر کرمنت

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

اگر این دنیا غریبه پرور است ،
تو آشنا بمان !
تو پای خوبی هایت بمان !
مردم حرف می زنند ،
حرف باد می شود
می وزد در هوا
و تو را دور تر میکند ،
از تمام کسانی که
باور
برایشان یک چهار حرفی نا آشناست !
اگر کسی معنای عاشقانه هایت را نفهمید
بر روی عشق خط نکش !
عاشقانه هایت را محکم در آغو*ش بگیر
و بگذار برای داشتنش
آغوشت را بفهمند .
دنیا
خوب ، بد ، زشت ، زیبا
فراوان دارد
تو خوب باش
تو زیبا بمان
و بگذار با دیدنت
هر رهگذر نا امیدی
لبخند بزند ،
رو به آسمان نگاه کند
و زیر ل*ب بگوید :
هنوز هم
عشق
پیدا میشود ! ....

نادر ابراهیمی
یک عاشقانه ی آرام

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

نمی‌دانم ..
شايد هم نگاه من به خطا رفته باشد،
اما آدميزاد گاهی به يک نظر هواخواهِ کسی می‌شود،
گاهی هم صد سال اگر با کسی دمخور باشد، دلش بار نمی‌دهد که با او دست به يک کاسه ببرد .

محمود دولت آبادی | ?کلیدر

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

چه سَخت است و چه تلخ است کابوس‌های شبانه، کابوس‌هایِ بیداری در خانه‌ای که دیگر احساس می کنی خانه تو نیست، در جایی که دیوارهایَش به تو می گویند این جا دیگر جای تو نیست . جایی که با صراحت به تو گفته می‌شود " تو شب و روزت را گم کرده‌ای!"

#محمود_دولت‌آبادی
?سلوک

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

تنهایی و غمِ غربت در جانش چنگ انداخت، غربتی که در میان شهر آشنا گریبانَش را گرفته بود . چقدر انسان تنهاست . مثل پرِ کاه در هوای طوفانی .

#عباس_معروفی
?سمفونی مردگان

 

[نازلـینازلـی عضو تأیید شده است.]

دیر وقت است . خسته‌اَم . تنهایی مثل خالیِ ورم کرده و تاریک تویِ خمره‌ای سربسته اتاق را پُر کرده .
خواب پناه‌گاهِ خوبی‌ست: خواب و فراموشی .

#شاهرخ_مسکوب
?روزها در راه

 

[Mim.Setoode]

همه جا، کشوهایی برای همه چیز، وجود دارند. برای هر چیزی که ما آموخته ایم.
من فکر می کنم مانند کمد هستند یا کشوهای یک کمد.
بعضی اوقات، هنگام بیرون کشیدن، گیر می کنند.
گاهی، درونشان خالی ست و برخی مواقع، چیز اشتباهی درونشان است.
بعضی وقتها هم، به هیچ نحوی گشوده نمی شوند.



وقتی پسربچه بودم | اریش کستنر

 

[Mim.Setoode]

«به نظر شما موسیقی قدرت آن را دارد که آدم را عوض کند؟ چنانکه به قطعه ای گوش بدهید و از درون دستخوش تحولات عمیقی شوید؟»
اوشیما سر جنباند. حتما٬ می شود. ما تجربه ای میکنیم، مثل واکنش شیمیایی که چیزی را در درون ما از حالی به حالی دیگر در می آورد. بعدها که خودمان را محک می زنیم٬ پی می بریم که همه ی معیارهایی که با آنها زندگی کرده ایم درجه ی دیگری پیدا کرده اند و در جهان دیگری با راههای نامنتظر به روی ما گشوده شده است. بله٬ من چنین تجربه ای کرده ام. نه همیشه٬ اما به هر حال شده. درست مثل عاشق شدن.



کافکا در ترانه | هاروکی موراکامی

 

[Mim.Setoode]

موشک و سلاح کشتار جمعی تنها وسیله‌ای است که آمریکایی‌ها را می‌ترساند؛ بنابراین سیاست واشنگتن موجب افزایش سریعِ تولید سلاح‌های کشتار جمعی شد. آمریکا درس زشتی به جهانیان داد و آن این بود که «اگر می‌خواهید از خود در برابر ما دفاع کنید بهتر است به تقلید از کره شمالی به یک تهدید جدی نظامی مبدل شوید. ما با هیجان بسیار می‌خواستیم به عراق حمله کنیم زیرا بیچاره و بی‌دفاع بود، اما کره شمالی هدف خوبی برای حمله نیست؛ زیرا می‌تواند مشکل ایجاد کند.» درسی از این واضح‌تر وجود ندارد.

هژمونی یا بقا | نوام چامسکی

 

[Mim.Setoode]

ما را در هم میشکند، به زیر خود خم میکند و بر روی زمین می فشارد. اما در شعر های عاشقانه تمام قرون، زن در اشتیاق تحمل فشار پیکر مردانه است. پس سنگین ترین بار در عین حال نشانه شدید ترین فعالیت زندگی هم هست. بار هر چه سنگین تر باشد زندگی ما به زمین نزدیک تر، واقعی تر و حقیقی تر است.
در عوض، فقدان کامل بار موجب میشود انسان از هوا هم سبک تر شود، به پرواز در آید، از زمین و انسان زمینی دور گردد و به صورت یک یک موجود نیمه واقعی در آید و حرکاتش، هم آزاد و هم بی معنا شود... جهان به عوامل متضادی تاریکی و روشنایی، کلفتی و نازکی، سرما و گرما، هستی و نیستی و ... تقسیم شده است. تقسیم بندی عالی به قطب های مثبت (روشنی، گرمی، نازکی، هستی) و منفی، می تواند از فرط سادگی، کودکانه به نظر بیاید، اما این پرسش به هیچ وجه کودکانه نیست:سبکی یا سنگینی، کدام مثبت است؟
تنها یک چیز مسلم است ... تضاد سنگین و سبک اسرار آمیز ترین و مبهم ترین تضاد هاست.



بار هستی | میلان کوندرا